Dag 1: Wageningen – Wijk aan Zee
We pakken zonder kinderen in. Onze zoon is nog op kamp en onze dochter logeert bij opa en oma. We worden op de Nivon camping ontvangen door een warrige beheerster. Er is geen plek ondanks correspondentie vooraf, maar gelukkig mogen we toch blijven. Opa en oma brengen onze dochter en met zijn allen halen we onze zoon op van kamp. De nacht is rumoerig vanwege de herrie die de hoogovens produceren en de vliegtuigen die overkomen.
Dag 2 en 3 : Wijk aan Zee
Een vriendje van onze zoon blijkt ook op de camping te staan! Wat een toeval. We gaan met hen naar het strand, ze hebben coole duikmaskers en bodyboards mee. In onze fietsbagage past alleen en vlieger, maar daar kunnen we wel goed gebruik van maken, de wind is perfect.
De volgende dag maken we een fietstochtje waarbij we het museum van de hoogovens en staalfabriek bezoeken. In het museum zijn proefjes te doen en onder het motto “wie wat bewaart die heeft wat” allerlei oude machinerie, kleding, maar ook geschenken aan het bedrijf te zien. In een gang naast de grote zaal is de informatievoorziening veelzijdiger en moderner.
Het fietspad over de sluizen bij IJmuiden blijkt gesloten te zijn en er is regen op komst waardoor we besluiten terug te fietsen naar de camping. Na de regenbui bezoeken we de beeldentuin ‘Een zee van staal’. De beelden zijn niet allemaal even geslaagd wat ons betreft, maar het de combinatie van de duinen met op de achtergrond de grote hoogovens levert een interessant uitzicht op. De beeldentuin is vrij te bezichtigen.
We melden bij de camping dat we een nachtje langer blijven, wat weer allemaal problemen oplevert in het boekingssysteem. In de praktijk blijkt het gelukkig wel mogelijk.
Dag 4: Wijk aan Zee – Bergen aan Zee
De route is mooi en het weer is heerlijk. Rond de lunch raken we elkaar kwijt, de walkie talkies blijken de afstand tussen onze twee fietsgroepjes niet meer te kunnen overbruggen. We vinden elkaar na een poosje toch weer (de mannen hebben wel ééuwig op ons moeten wachten volgens henzelf). Het trekkersveld van de camping blijkt uit een stuk duin te bestaan. Het is een uitdaging daar plek te vinden voor onze niet-zo-kleine tent, maar dat lukt en we hebben meteen het mooiste uitzicht. In de schemering komen de runderen van het aangrenzende natuurgebied dichtbij onze plek grazen en wanen we ons echt midden in de natuur.
Dag 5: Bergen aan Zee
Het is lekker weer om naar het strand te gaan en dat doen we dan ook. We maken er een lekker rustdagje van. We hebben de tent zonder de binnententen opgezet zodat we met zijn vieren naast elkaar kunnen liggen op het kleine rechte stuk van onze plek. Het is lekker knus al moeten we wel goed smeren tegen de muggen.
Dag 6: Bergen aan Zee – Den Helder
Het inpakken gaat lekker snel zo zonder de binnententen. We zijn net ingepakt als het gaat regenen, wat een timing 😊.Het blijft helaas de hele ochtend regenen. In Groet zijn we de regen zat en zoeken we een café voor koffie met appeltaart en fristi voor de kinderen (nog een voordeel van in Nederland op vakantie gaan, ze hebben overal fristi!). De route tot Petten is erg mooi. Na Petten is de lange rechte weg wat saai maar is het inmiddels wel droog. We hebben flinke wind mee en belanden daardoor gemakkelijk in Den Helder.
Dag 7 en 8:
We relaxen op de camping en gaan ’s middags naar het nabijgelegen klimpark.
De volgende dag is het nat en we maken er daarom een dagje bioscoop en winkelen in Den Helder van.
Dag 9: Den Helder – Texel
Onderweg naar de veerboot nemen de mannen een andere route dan wij zo blijkt. Bij de veerboot vinden we elkaar gelukkig weer terug. Op Texel proberen we een stukje van de mbt-route. Die blijkt met al onze bepakking toch wat teveel van het goede en na een lunchpauze zetten we de reis op asfalt voort. ’s Avonds rijden we het dorpje De Koog nog even in voor een ijsje.
Dag 10: Texel – Vlieland
We blijven maar één nacht op Texel want dit eiland hebben we al vaker gezien en de veerboot naar Vlieland heeft nog maar weinig dagen met plek voor een fietskar. We ontbijten luxe met verse broodjes die op bestellen bij de camping worden afgeleverd en fietsen via de Slufter naar de Vuurtoren in het Noorden. Het is superdruk op de smalle fietspaden en naast elkaar fietsen is er dan ook nauwelijks bij. Bij de Slufter bewonderen we de aparte plantjes die hier groeien en maken een praatje met een zelfbouw zendapparatuur mannetje. We lunchen in het speeltuintje naast het duin en rijden dan verder voor een ijsje bij de vuurtoren. Dan is het tijd om ons naar het waddenveer te begeven. Het inladen van de fietsen is een klein avontuur. We moeten met de fiets over een steiger van houten palen naar een ponton lopen en rijden de fietsen één voor één de smalle rand van het veerbootje op.
Het uitladen op Vlieland is echter een nog groter avontuur. Vanwege het lage water is de normale steiger niet te gebruiken. In plaats daarvan moeten we gebruik maken van de noodsteiger waar de veerboot door hard het zand op te varen bij in de buurt probeert te komen. De loopplank haalt de steiger maar nét vanaf de boot en nog voordat we de plank goed en wel vast hebben kunnen zetten, komen de dagjesmensen al uit de Vliehors Express via de wankele loopplank aan. Het is voor de dagjesmensen al een grote uitdaging de flinke afstap vanaf de loopplank de boot in te zetten, maar daarna is het onze beurt om de fietsen de loopplank op te hijsen. De plank ligt op de railing van de boot ligt, ruim een meter boven het dek. Met vereende krachten krijgen we alle fietsen, tassen en fietskarren in de Vliehors Express. Het is een prachtige rit over het strand. Op het eind van de rit rijdt de vrachtwagen een steil duin op waardoor de hele rij fietsen dreigt om te vallen, maar genoeg ogen sturen de bijbehorende handen richting een willekeurige fiets om dat te verhinderen. Vanaf de halte van de Vliehors Express is het nog een paar kilometer fietsen naar de camping waar we een mooie plek op het trekkersveld vinden. ’s Avonds schuiven verschillende buren aan voor een gezellig spelletje.
Dag 11 en 12: Vlieland
We houden een rustdag op het mooie Vlieland, doen boodschappen en maken een klein wandelingetje vanaf de camping.
De dag erna fietsen we een rondje over het eiland. Het landschap is afwisselend met bos, duinen en hei. Het is fijn dat Vlieland autovrij is, op de fietspaden is het hier en daar wel druk maar niet zo erg als op Texel.
Dag 13: Vlieland – Terschelling
We staan vroeg op om de boot te halen en vertrekken op de recordtijd van 9:00! We fietsen samen met een ander gezin waarmee we ook op de camping stonden, de kinderen hebben veel lol met elkaar. Wij zijn netjes een half uur van tevoren aanwezig, maar voor de boot geldt dat niet. Uiteindelijk zien we de snelle catamaran dan toch om de hoek komen en kunnen we snel inladen. Voor de lunch zijn we al op de camping bij West-Terschelling. ’s Middags maken we een mooie wandeling door de duinen. ’s Avonds eten we samen met het andere gezin en de oudsten van het gezelschap maken het gezellig laat met een glas wijn.
Dag 14: Terschelling
We fietsen een rondje op Terschelling. Heen via de dijk aan de Zuidkust met enorme wind mee. We zien daar wad zoals we het van de plaatjes kennen. Prachtig. Aan de Noordkust bezoeken we het strand waar we kitesurfers meters hoog de lucht in zien gaan. We kijken een poos naar deze durfallen en onze zoon is zelf ook een durfal om op deze frisse dag de zee in te gaan. In het schattige dorpje Formerum doen we boodschappen en fietsen dan weer terug naar de camping. Het fietsen op Terschelling bevalt ons goed. Er zijn weliswaar wel auto’s, maar er zijn ook veel aparte fietspaden en doordat er meer keus is, zijn de paden niet zo vol.
Na het eten roosteren we lekker marshmellows bij het kampvuur.
Dag 15: Terschelling-Ameland
We boeken weer een record en nu betreft dat snel inpakken. Er dreigt regen en we hebben de boel binnen 45 minuten ingepakt. Goed om te weten dat dat kan! Het is verder echter niet echt nodig en we ontbijten rustig aan de overdekte picknicktafel op de camping. We bezoeken het dorpje West-Terschelling en de Brandaris tot een hoosbui ons naar het zeilschip drijft dat ons naar Ameland zal brengen. Gelukkig is het schip er al en mogen we al aan boord waar we droog kunnen lunchen. Het schip is een historisch zeilschip en eigenlijk bedoeld voor de binnenvaart. De waddenzee lukt echter ook wel en in de zomer vaart dit schip samen met nog andere zeilschepen een dienstregeling tussen de waddeneilanden onder de naam Eilandhopper waardoor het mogelijk is ook tussen de eilanden te hoppen die geen reguliere veerdienst hebben. Het zeilen is een leuke ervaring en we mogen ook zelf meehelpen. Onderweg zien we nog zeehonden. Als we op Ameland aankomen, krijgen we eerst een lekker diner op het schip. Het waait erg hard en het is al best laat waardoor we besluiten op het schip te overnachten. Er is nog net plek, al moet mijn vriend dan wel op de bank slapen.
Dag 16 en 17: Ameland
We ontbijten lekker luxe op het schip en laden dan allen fietsen en bagage via twee andere schepen op de kade. Het waait nog steeds flink, maar de camping is niet ver. De camping is erg mooi en heeft superveel trekkersplekken. Ik maak met mijn zoon een wandeling door het bos. Onze dochter is niet lekker en slaapt het grootste gedeelte van de dag.
De volgende dag is onze dochter nog niet fit dus we doen rustig aan. ’s Morgens is het mooi weer en heerlijk om in de zon te zitten. ’s Middags bezoeken we het natuurcentrum en lopen de paddenwandeling. Deze beloofde borden met leuke weetjes onderweg, maar die vonden we niet. Het is wel een leuke wandeling door het bos en een park naast het natuurcentrum. Het natuurcentrum zelf heeft een mooi aquarium met Noordzeevissen, weetjes over de waddeneilanden en een uitkijktoren. Onze dochter stort een beetje in en ik neem haar terug naar de camping. De mannen maken Nes nog verder onveilig en halen pizza. ’s Avonds fiets ik nog een rondje over het eiland richting Hollum en Bakkum. De fietspaden worden op Ameland vaak gedeeld met auto’s waardoor het alleen aan de Noordkant rustig fietsen is (daar is apart fietspad). Ook heeft het Zuiden veel polders waardoor ik Ameland minder mooi vind dan de andere eilanden tot nu toe.
Dag 18: Ameland-Schiermonnikoog
De volgende waddenhop gaat via het vasteland. De eilandhopper gaat niet meer en er is geen reguliere directe veerdienst. De veerboot vanaf Ameland is gratis als je vanaf het eiland komt, dus dat is een meevaller. Vanaf Holwerd volgen we de waddenroute richting Lauwersoog. Een aparte naam aangezien je echt niks van de wadden ziet door de dijk tussen het fietspad en de zee. We komen een thuisbakker tegen en halen echte Friese koekjes (latten). De koekjes staan in een kast in de tuin en het geld moet in een blikje. Echt zelfservice dus, maar de koeken smaken er niet minder om. We hebben flink wind mee en de reis verloopt dus voorspoedig. We komen heel veel hekjes tegen op het fietspad en oefenen dus goed met het afstappen-hekje open-fietsen erdoor-(dicht gaat meestal vanzelf). Op sommige stukken grazen ook schapen en die lijken het fietspad als een toilet te zien. Die stukken fietsen dus een stuk hobbeliger… Ruim op tijd komen we aan bij de veerboot naar Schiermonnikoog. Ondanks de wind mee zijn we toch al best moe geworden en op Schiermonnikoog blijkt de boot een nieuwe aanlegplek te hebben die een stuk verder van de camping afligt dan de oude. We fietsen, nu helaas met tegenwind stug door en komen aan op de supergrote camping. Er is helaas geen natuurkampeerterrein op Schiermonnikoog, maar de camping is wel autovrij. En ook fietsvrij! De fietsen moeten bij één van de uitgangen gestald worden.
Dag 19: Schiermonnikoog - Kollumerpomp
We hebben niet veel tijd meer over en blijven dus maar één nacht op Schiermonnikoog. We pakken rustig in en laten de tent drogen. Het is lekker weer, dus we besluiten een laatste bezoek aan het strand te brengen. Daar krijgen we echter een stortbui op ons dak. Gauw naar de boot! We nemen het veer terug en dan…is het waddenhoppen gelukt! We hebben alle waddeneilanden bezocht, waar we hiervoor alleen op Texel waren geweest. Ik kan het iedereen aanraden, want een mooi en leuk stuk van Nederland zijn de eilanden. Onze vakantie is nog niet helemaal voorbij, we fietsen naar de camping ten Zuiden van Lauwersmeer. Dat valt niet mee, de wind waait tegen en de wegen zijn lang en recht. Onze dochter is nog niet 100% en maakt dankbaar gebruik van de FollowMe. In Zoutkamp denk ik een shortcut te kunnen nemen, maar we belanden bovenaan een steile trap van een dijk af met onderaan een drukke autoweg. Toch maar één voor één alle fietsen van de trap af en voorzichtig oversteken. Ik moet de navigatie ook gewoon geloven….nuja. Hoe dichter we bij de camping komen, hoe mooier de natuur wordt. De camping zelf is ook prachtig en we hebben een groot trekkersveld voor onszelf. Op de camping blijkt dat de dichtstbijzijnde winkel erg ver weg is. Avondeten hebben we al, maar ontbijt en lunch voor de dag erna niet helemaal. Zodra de andere mensen op de camping dit horen, krijgen we brood toegestopt. Superaardig!
Dag 20 en 21: Naar huis
Het is een regenachtige dag. Mijn vriend gaat de auto ophalen en wij spelen een spelletje en maken een wandeling langs de vogelkijkhut. De volgende dag pakken we rustig aan in en rijden weer terug naar huis. Samen met de zomer hiervoor hebben we de gehele westkust en alle Waddeneilanden bezocht. We hebben prachtige routes door de duinen gefietst en veel dieren gezien. Tussen de eilanden in waren de fietstochten meestal niet lang, maar op de eilanden zelf hebben we ook mooi gefietst. We kijken kortom terug op een hele leuke vakantie langs de kust en eilanden van Nederland.
Maak jouw eigen website met JouwWeb